7, జూన్ 2010, సోమవారం

వాన

ఎంత అల్లరిదమ్మ ఈ వాన


రానని ఉడికించి వరవడిగ వస్తుంది


వదలక గిలిగింతలు పెట్టి


ఉల్లాసంగా ఉప్పొంగి నవ్వుతుంది


ఆషాడ మాసాన సాయం వేళ


నేనొస్తున్నా రారమ్మంటూ గాలితో కబురంపింది


రానంటే అలిగింది


రప్పించి నెగ్గింది


ఆనందమో, ఆకతాయితనమో


చినుకులతో తట్టి తనువంతా తడిపింది


అది చూసి మెరుపు కన్ను కొట్టింది


మేఘం రెచ్చి కురిసింది


చెలిమి చేయమంది బాధ మరవమంది


మనసు తెప్పరిల్లి తనువు మించి చల్లనయింది


జగతి మరిచితిని


నెచ్చెలి వానతో జత కలిపితిని ....