అత్మసైర్ధ్యం

గెలుపు కొసం కదిలే నీ పాదాలకు సందేహపు అడ్డుకట్ట వేయ్యకు...

నదిలా పరుగులు తీసే నీ ఆశయపు పయనాన్ని నిరాశతొ ఆనకట్ట కట్టకు...

నీ కలల వెనుక కదిలే ఆశల ఆరాటాన్ని అలసిపొనివ్వకు....

క్షణాలలొ కుదుటపడే ఆవేశాన్ని ఆరని చితిగా మార్చకు....

కృంగదీస్తున్న కష్టాలపై కసిరగలాలి....

అడుగంటుతున్న నీ జీవితం ... వసంతంతొ చిగురించాలి....

బ్రతుకును గేలి చేస్తున్న ప్రతి అపజయం....

నీ పట్టుదల పిడికిలిలొ బందికావాలి....

విర్రవిగుతూ విరుచుకుపడే అవమానాలు...

నీ ఆత్మవిశ్వాసం ముందు విలవిలబొవాలి.....

నీ చేదు జ్ఞాపకమేదయినా అనుభవాన్నిచ్చే ఓదార్పుగా నిలవాలి....

పసితనం దాటిన నీ ప్రాయం... సమరానికి స్వాగతమవ్వాలి...

పసిడితనంతొ నిండిన నీ యువ్వనం....ప్రయత్నంలొ ఎదురైన పరాజయాలను ఆస్వాదించాలి.....

రగిలే శ్వాసే నడిచే నీ గమ్యాన్ని చేర్చే దిశగా మారాలి..

కంటిదడిలొ నీ కన్నీరు ఇంకిపొయినా...బ్రతుకు ఓడిలొ నవ్వులు విరియాలి ...

కలగనే నీ సౌదమేదయినా దైర్యాన్ని పునాదిగా కట్టాలి...

యదను తాకే గాయాలు ఏవైనా... మదిని పుసే చైత్రాలవ్వాలి...

ఎదురుచూసే కాలలు ఏన్నతైనేంటి.....విజయాన్ని ఆస్వాదించే ఆ ఒక్కరొజు కావాలి....

వెలుగుగా మారే వేకులేన్నుంటేనేం... అడియాసలను చీల్చే ఆనందం రావాలి.....

సుటిపొటి మాటలు తూపాకులైతేనేంటి...ధగా చేస్తున్న కాలపు గుండెల్లొ తూటవవ్వాలి...

గగనమే నీ తొలి కడలి....బ్రమరమే నీ మజిలి....

అలలుగా మారిన నీ ఆలొచన సంద్రాన్ని నలుదిశల విస్తరించు.....

హేలన చేసిన అపజయం ....నీ నమ్మకమనే ఆత్మసైర్ధ్యానికి బానిసవుతుంది.....